Tym razem nowy admin Ziomaletto przygotował recenzję ostatniej gry legendarnego studia id Software. Enjoy!



DOOM

Data wydania: 13.05.2016 r.
Producent: id Software
Wydawca: Bethesda
Dystrybutor PL: Cenega
Gatunek: FPS
Platformy: PC, XBOX One, PlayStation 4

1992 rok - fani Iron Maiden pamiętają tę datę jako wydanie Fear of the Dark, fani Megadeth jako rok wydania Countdown To Extinction. Tymczasem małe studio id Software pod wodzą Johna Carmacka oraz Johna Romero tworzy dzisiejszego ojca strzelanek pierwszoosobowych - Wolfenstein 3D. Rok później to samo studio wydaje grę Doom, która również osiąga komercyjny sukces. Obydwie gry koncentrowały się na szybkim poruszaniu się boki i jednoczesnym strzelaniu do przeróżnej maści nazistów/demonów. Druga część Dooma nie zmieniła się pomimo roku tworzenia (to się nazywa recykling!). W 2004 na świat wychodzi Doom 3 i bez względu na to, czy się komuś podobał czy nie - odszedł od konwencji rzeźni demonów i stawiał na straszenie gracza. Fani jednak wyczekiwali powrotu legendy FPS'ow z prawdziwego zdarzenia. Szkoda tylko, że nikt im powiedział, iż będą na ten powrót czekać 12 lat. Ale w końcu, doczekali się. Panie i Panowie, Kochana Młodzieży - król strzelanek powrócił na tron.

Proces tworzenia DOOMa był co by nie mówić - ciężki. Nie ma sensu całej historyjki przytaczać, warto jednak wspomnieć, że pierwszy projekt Dooma 4 był już gotów w 2011 roku. Został jednak usunięty, gdyż twórcom zbyt mocno przypominał większość dzisiejszych FPS'ów. W końcu jednak w 2015 na targach E3 id Software się nowym DOOMem pochwaliło. I choć fragment rozgrywki z kampanii mnie nakręcił na grę, tak tuż przed samą premierą moje oczekiwania - nie wiedzieć czemu - spadały (i to nie z powodu otwrtej bety). Jednakże w końcu postanowiłem w dniu premiery kupić DOOMa w wersji na XOne i PS4, a w listopadzie nabyłem wersję na PC (poprzednie sprzedałem, razem z resztą gier i samymi konsolami). No i teraz mogę stwierdzić, że król strzelanek powrócił na tron.

Zacznijmy od fabuły. No bo czemu nie?
Mamy XXII wiek. Korporacja UAC zakłada stacje badawcze na Marsie. Jednak nasza KOCHANA firma wtyka nos w nie swoje sprawy i doprowadza PRZYPADKOWO do otwarcia bram piekieł, z której wychodzą wszelkiej maści potwory i demony. W tym wszystkim - również przypadkowo - znajduje się nasz protagonista, który uwalnia się ze stołu chirurgicznego i ledwo po kilku sekundach od odpalenia kampanii rozwala głowę jednego z zombiaków o kant owego mebla. Naszym zadaniem jest więc - o ironio! - zamknąć piekielny portal. Nie będzie to łatwa misja, bowiem po drodze czekają nas całe masy plebejskie wszelkich istot z piekła rodem...


W przeciwieństwie do Dooma 3 będziemy zaskakująco często zwiedzać powierzchnię Marsa.

Choć osobiście zaskakuje mnie fakt, jak dobrze w DOOMie prowadzona jest narracja - w przeciwieństwie do takiego CoD czy BF, w których fabuła jest tylko pretekstem do rzucania nas w kolejne lokacje, tak w nowej grze od id Software fabuła ma tu wyraźnie naznaczony początek, środek i koniec. Nie dojdzie do momentu, w którym bohater zostaje wysłany na misję zrobienia czegoś tam, "BO TAK!!!1!1!1!1". Ale nie trzeba też śledzić fabuły, jeśli kogoś interesuje tak samo jak filmowa abominacja na podstawie Dooma 3 z 2005 roku. Jednak mimo wszystko, na tle większości FPSów DOOM wyraźnie lepiej wypada w aspekcie prowadzenia narracji.

Fabuła fabułą, ale nowy DOOM stoi przede wszystkim rozgrywką. Zasada jest jedna: nie ruszasz się - giniesz. Oczywiście unikanie obrażeń w Doomach nigdy nie było zbyt łatwe, dlatego twórcy dali nam Strój Pretora. Z początku nie będziemy mogli zbyt dużo w nim zrobić oprócz biegania na boki i skakania. Jednak wystarczy na mapach szukać Elitarnych Strażników z żetonami, za które dokonujemy rozwoju naszego kombinezonu. Wśród nich jest m. in. szybsza zmiana modyfikacji broni lub niewrażliwość na obrażenia od wybuchających beczek. Na mapach można też znaleźć Baterie Argentu, dzięki którym można zwiększać zdrowie, pancerz i amunicję.


Dziwne, na TVNie nie mówili nic o śniegu...

Kolejną szumną nowością są finiszery (albo Zabójstwa Chwały, jak twierdzi gra), które po pokazach E3 zostały uznane za zbędny ficzer i były powolne. Jednakże po premierze okazało się, że finiszery świetnie urozmaicają rozgrywkę i wykonuje się je znacznie szybciej niż było to widoczne na pokazach. Ponadto po wykonaniu takiego ciosu kończącego dostajemy małą premię w postaci punktów zdrowia. Więc jeśli w trakcie bitwy będziecie ranni - ogłuszcie słabszego przeciwnika i wykonajcie finiszera. Ale co jeśli zabraknie amunicji? I na to id Software wymyślił kolejny patent - piła łańcuchowa. Animacje rozcinania wrogów tym orężem nie tylko wyglądają efektownie (i dość kiczowato), ale uzupełniają także amunicję do naszych pukawek. Przy czym pamiętajcie, że paliwo do piły też się kończy, a im większy demon, tym więcej zużywa się paliwa.

Ale skoro przy orężu jesteśmy, to warto wspomnieć, że twórcy nie dali nam miliona pukawek, z czego i tak większość nadaje się na szrot. Nie, nie, nie - mamy dziesięć różnych broni, które po za pistoletem przydają się w określonych sytuacjach. Zamknięte pomieszczenia - strzelba lub superstrzelba będą w sam raz, sporo wrogów - karabin plazmowy czy ciężki karabin maszynowy w łapę i dajesz czadu, a na największe okazy - a jakże! - BFG9000 i nie ma równych. Strzelanie w DOOMie to nie tylko najważniejsza część rozgrywki, ale i jedna z wielu rzeczy zrobiona wyśmienicie. Jednak i tutaj twórcy wprowadzili kilka nowoczesności. Broń można modyfikować, lecz nie są to optyki czy podlufowe granatniki. Polegają na tym, że do strzelby można dodać trzystrzałową serię, do karabinu maszynowego mikrorakiety, do miniguna dodatkowe działka itp. Modyfikacje można kupić przez znajdowanie dronów polowych. Jednak gdyby samych modyfikacji było mało, to można je usprawniać dzięki punktom ulepszania broni. Owe punkty zdobywamy za wyzwania typu "zabij Cacodemona piłą" czy po prostu robienie większej masakry.


Sanktuarium Kadingir otwiera swoje podwoje dla nowo przybyłych turystów!

Każda broń będzie użyteczna, zwłaszcza jeśli mówimy o tych milusińskich, których przyjdzie nam rozwalać. Twórcy się nie patyczkują, bowiem bestiariusz jest dość rozległy. Wszędzie pałętają się zombiaki, IMPy, Revenanty (te szkielety z plecakiem rakietowym i wyrzutniami rakiet), Cacodemony, a późniejszych etapach dojdą też choćby Pinky Demon i Hell Knight. Jak prezentuje się ich wygląd? Powiedzmy, że niektóre wyglądają lepiej, inne gorzej. Np. Pinky Demon prezentuje się chyba najlepiej w porównaniu do wszystkich modeli, tak samo pierwszy boss (nie powiem kto, nie będę wam psuł niespodzianki). Niestety już taki Hell Knight wygląda trochę plastikowo (no i zbyt podobny do tego z Dooma 3), Baron of Hell również nie powala. Przyczepię się natomiast tłumaczenia nazw. I niech mi ktoś wyjaśni, co za matoł zatwierdził "Diablika" w miejsce IMPa? Albo co powiedziecie na "Antropokuba" w miejsce Mancubusa? A może "Upiór" zamiast Revenanta? Drodzy tłumacze - jak nie znacie dobrego zamiennika, to nie po prostu nie tłumaczcie, bo później w multi wychodzą takie kwiatki jak "aliancki upiór". I pomyśleć, że to tłumaczenie przygotowała tak wielka firma jak Cenega...

Oprawa wizualna na ustawieniach Ultra jest wyśmienita. Nie znam się na pierdołach typu wygładzanie tekstur, dlatego w kwestii grafiki powiem tylko tyle, że silnik id Tech 6 (bądź 666, jeśli tak wolicie) nie doczytuje tekstur na naszych oczach, jak to było w Rage'u. Również optymalizacja wypada świetnie - stałe 60 klatek na sekundę przy ustawieniach Ultra to imponujący i niecodzienny wynik przy konkurencji, która często wychodzi jako niedokończony bubel z masą glitchy (jak choćby Mafia III). Dochodzi do tego świetny soundtrack, którego metalowo-industrialny charakter świetnie oddaje dynamikę starć. Nawet polski dubbing nie raził jakością. Przyczepiłbym się tylko głosu Olivii Pierce, w polskiej wersji brzmiała tragicznie.


Tryb zręcznościowy możecie kojarzyć z Call of Duty 4: Modern Warfare - tutaj, po za znacznie bardziej dynamiczną rozgrywką, nie widać większej różnicy w porównaniu do hitu z 2007 roku.

Jest też multiplayer, ale jeśli graliście w Quake III Arena albo dowolnego CoDa, to w DOOM macie połączenie tych dwóch gier. Rozegrałem kilka meczy, ale ten tryb nie powala. Można go sobie właściwie odpuścić. Za to SnapMap - tu już jest ciekawie. W tym trybie - jak to się mówi - jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia, a pomysły na niektóre mapki są wręcz niewiarygodne. Macie ochotę zagrać w Donkey Kong w wersji z Cacodemonem? Albo w Pac Mana, gdzie w roli kolorowych duszków występują Hell Knights? SnapMap oferuje wiele przeróżnych trybów rozgrywki, a po ukończeniu mapki można dać mapce łapkę w górę lub w dół. Wiem, że gra inaczej to nazywa, ale na pierwszy rzut oka widać, że to system oceniania znany z YouTube'a.

"No a mógłbyś powiedzieć, jak się w to coś gra?", zapytacie. Powiem Wam, że zajebiście. Gdy już wymaksuje się Super Strzelbę, to rzeźnia robi się ogromna. Brutalność finiszerów jest maksymalnie przerysowana, ale w pozytywnym znaczeniu. Momenty przemierzenia piekielnych czeluści to najlepszy fragment tej gry. Właściwie to (prawie) cały DOOM jest zajebisty. W roku 2016 można było olać zarówno BF'a jak i CoD'a. Król strzelanek powrócił na tron i nie widać na horyzoncie nikogo, kto mógłby go zdetronizować. Zresztą, sam brak cyferki nie jest przypadkowy. Bo być może właśnie tak wyglądałby brat Wolfensteina 3D, gdyby wyszedł w dzisiejszych czasach. Jak się okazało - nawet bez Carmacka id Software dało radę zrobić fenomenalną grę. Nie ważne, czy jesteś niedzielnym czy hardkorowym graczem - DOOM jest odpowiednim FPSem dla każdego gracza.

Plusy:
+ świetna i wciągająca rozgrywka
+ w miarę nośna fabuła może wciągnąć
+ ogromny bestiariusz i świetnie zaprojektowani bossowie
+ świetna oprawa graficzna
+ optymalizacja na PC
+ tryb SnapMap
+ nienajgorszy dubbing
+ idealny tytuł zarówno dla casuali, jak i hardkorowych graczy
+ Tryb Zręcznościowy
+ pomysłowe znajdźki
+ nowoczesne elementy rozgrywki świetnie łączą się ze starymi (w przeciwieństwie do ostatniego Wolfa)
+ TEN UTWÓR i reszta ścieżki dźwiękowej
Minusy:
- niestety dubbing momentami kuleje
- multiplayer, którego równie dobrze mogło nie być
- momentami tłumaczenie jest idiotyczne

Ogólna ocena:

10/10

Ostatnio edytowany przez Ziomaletto (2017-01-22 22:32:15)